My life as...

De afgelopen weken waren slopend. Veel uren gewerkt en daarnaast ging ook mijn lichaam nog eens protesteren. Inmiddels 8 dagen geleden dat ik werd meegenomen door de ambu naar het ziekenhuis met het vermoeden van een longembolie. Shock! Vele onderzoeken + een ct scan gehad, het goede nieuws; geen longembolie. Maar wat dan wel? Tja, eigenlijk geen idee. Nu sinds een week aan de medicijnen, hopen dat het hiermee beter word en geen pijn. Tot nu werkt het in ieder geval 😅 Al met al, het gaat nu redelijk goed. Het is nou eenmaal een feit dat stress niet goed is voor een mens. Maar wie heeft er tegenwoordig geen stress? Ik hou me altijd dan wel voor dat ik een "stress vrij leven" heb, maar ik wou dat dat waar was. Stress vrij leven terwijl je je dochter inmiddels al 4 maand niet gezien hebt is simpelweg onmogelijk. Er zijn momenteel dus enorm veel dingen gaande in mijn leven. Dingen die ik momenteel niet openbaar kan en mag delen. Momenteel zijn het de kleine dingen die het

5 uur.. de eerste wekker gaat. Die van Jeffrey. Om half 6 gaat hij weg, pff kon ik dat maar zo snel opstaan en weg gaan. Ik loop met hem mee naar beneden, geef 'm een kus doe de deur weer op slot en ga gauw weer naar boven, m'n bed in. Nog een uur, dan gaat mijn wekker. Half 7.... Neeeee ik wil er niet uit, mijn bedje ligt zo lekker... ondertussen luister ik of ik al iets hoor, misschien is Sophie al wakker, of mijn ouders.. maar nee, het blijft doodstil. Nog geen 5 minuten later hoor ik dat mijn vader inmiddels ook is opgestaan en Sophie wakker maakt. De eerste schooldag weer na 6 hele weken vakantie te hebben gehad, mijn meisje gaat nu dan toch echt naar groep 3. Mama... ik vind het toch wel een beetje spannend hoor! Maar weet je mama, het gaat me wel lukken hoor Eenmaal op school aangekomen begon Sophie toch wel erg aan mama te hangen. Jas ophangen, geheel in paniek raken omdat ze de tassenbak niet kan vinden en wanneer je zegt dat haar tas ook aan de kapstok moet wor