Doorgaan naar hoofdcontent

Kleine meisjes worden groot

Alweer augustus.. wat vliegt de tijd alweer voorbij! Nog 22 dagen tot de 6e verjaardag van mijn "kleine" meid. Dat "kleine" meisje die eigenlijk helemaal niet zo klein meer is, dat meisje die na de zomervakantie in groep 3 begint!

Mensen hebben zo vaak tegen me gezegd "Mascha, geniet er nou maar van want voor je het weet zijn ze groot" toen dacht ik altijd van ach die heeft wat, maar het is echt zo. Je doet heel even je ogen dicht en *poef* ze hebben geen luier meer nodig, en als je denkt van nu gaat het hard *poef* mevrouw zit op de basisschool. En dat "kleine meisje" van nog maar 5 jaar en die nog maar in groep 2 zit praat met mama over verliefd zijn, trouwen en dat ze later als ze heeeeeeeel oud is mama wil worden. Komt goed meisje, eerst maar even je school afmaken, en de school daarna, en die daarna het liefst ook.

Dit meisje, die al genoeg voor haar kiezen gehad heeft, en die ik tegen al het kwade en negatieve in deze wereld probeer te beschermen krijgt er toch helaas meer van mee dan ik zou willen. Zo vraagt ze al dagen aan mij wanneer haar zusje weer bij ons komt om te spelen, omdat ze haar zusje zo mist. En dan breekt toch echt mijn mama hart, ik wou dat ik haar hier een antwoord op kon geven maar helaas kan ik het niet. Nou had Sophie hier al een oplossing op bedacht, maar of ik daar zo blij van moet worden weet ik niet.... 'Mama, als jij er nou gewoon voor zorgt dat ik een nieuw zusje krijg, of broertje.. het liefst een broertje want een zusje heb ik al, dan kan ik met hem of haar spelen en dan is iedereen weer blij'

Kinderlogica. Ik hou er van.

Nog 22 dagen.. en dan word mijn meisje alweer 6 mensen! 6 JAAR!
Besef; 6 jaar geleden liep ik nog rond als een olifant, een 10 tonner, als een pinguïn.

20 juli getrakteerd op school!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thomas de Trein weekend

Hoe groot je nu misschien ook al bent, wat was het fijn om jou te zien genieten gister in het Spoorwegmuseum in Utrecht van Thomas de Trein! Een uitje waar je al een jaar lang naar hebt uitgekeken. Op de foto met Thomas en zijn vriendjes, de dikke conducteur en de machinist, "zelf" trein gereden, toneelstuk van Thomas gezien en heeeel veel treinen van binnen en buiten bekeken! ♡

Schip ahoy! De herfst vakantie is in zicht!

Nog even en we hebben alweer vakantie! Nou ja, Sophie... mama heeft geen vakantie, mama moet gewoon 2 dagen werken. Maar even buiten dat, toch speelt er weer de vraag "wat gaan we doen in de herfstvakantie?" Van dinsdag tot en met zondag is er bij ons in Drachten weer kermis, leuk voor een uurtje of 2 maar over het algemeen zijn we daar snel op uitgekeken gezien de kermis in Drachten elke keer weer lijkt te krimpen. Middagje naar de kinderboerderij? Mwah, komen we al zo vaak. Jaja, ik weet het... je doet het voor je kids, maar toch raakt mama er een beetje op uitgekeken (nog steeds snap ik niet dat Sophie er nog niet op uitgekeken is gezien het feit ze er sowieso al 2 keer per week i s wanneer ze op de BSO is). Bios, is een mogelijkheid, helemaal gezien het feit Sophie deze eigenlijk nog tegoed had van mij (mevrouw wou naar 'Verschrikkelijke Ikke 3' maar die dag draaide die niet meer). Zwembad, Ballorig, museum, boswandeling, koekjes/cake bakken. Okeoke, ik ben

Gevecht met mezelf

Sommige mensen noemen je zwak wanneer je praat over 'opgeven'. Anderen noemen je 'sterk'. Ik noem het "ik wil wel vechten, maar ik kan niet meer". Ondertussen is het al bijna een maand.. een maand dat ik in een 'strijd' verwikkeld ben met mijn ex. En met mezelf. Ik wil dat alles goed verloopt voor mijn kinderen, en in dit geval voor Nicolette. Ik wil dat mijn contact met haar vader zo goed mogelijk verloopt, voor haar.. want zij kan er niks aan doen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe... het is nooit genoeg in de ogen van hem. Ik wil ook gelukkig zijn, net zoals iedereen. Mensen zeggen "ik gun het je" maar ondertussen menen ze er geen ene f*ck van. Ik heb 3 jaar lang (eigenlijk zelfs nog langer) volgens het boekje van J. geleefd... zoals hij het wou, deed ik het. Nee, ik ga geen mensen zwart praten maar de waarheid is lang genoeg verzwegen. Omdat ik me er voor schaamde, omdat het me pijn deed en nog steeds doet. De "J." in deze