Doorgaan naar hoofdcontent

Vakantie? Wat is dat?!

Ik had me deze zomervakantie toch heel anders voorgesteld dan hoe het nu is. Hoe mijn dagen er momenteel uit zien; werk, werk, werk en werk. Zo heb je geen werk en zo heb je te veel werk.
Begrijp het niet verkeerd, ik vind het heerlijk om te werken. Ik weet waar ik het voor doe. Maar toch vind ik het tegenover Sophie niet leuk. Dat meisje heeft vakantie maar ziet mama nauwelijks omdat mama bijna alleen maar aan het werk is, en als ik dan ergens nog een "verdwaald" uurtje of half uurtje in de avond over heb wil ik dat ene halfuurtje of uurtje toch echt even benutten om te leren voor mijn opleiding.

Afgelopen zaterdag zijn mijn moeder en ik samen met Sophie naar de Sprookjeshof in Zuidlaren geweest (ook mama heeft zich hier uitgeleefd, ik kwam met een pijnlijke rug en pijnlijke benen thuis haha, spierpijn? 😉) 
Zondag zijn we even gezellig met z'n 3 en de 2 honden er op uit geweest. De planning was om naar Harlingen te gaan, waar we ook zijn geweest, maar uiteindelijk zijn we ook nog even door gereden naar Den Helder. Een druk weekend, maar een zeer zeker geslaagd weekend!



Komend weekend is de planning dat we een weekend weg gaan met zijn 3. Evy blijft thuis bij mijn ouders. En ja, dit hebben wij als 'gezin' (of gezin in wording.. hoe je het ook wilt noemen) nodig. Even tijd voor "ons zelf". Jeffrey werkt veel, ik werk veel. En dan heb ik daarnaast ook nog eens de stress van mijn jongste kruimel die ik inmiddels nog steeds niet weer gezien heb.

Dus nee, niet veel spannends te melden in deze blog haha! Wij houden moed dat alles goed komt. 
"Evrything is gonna be okay at the end, if it's not okay.. it is not the end"
Met een positieve blik kijken we naar de toekomst. Maar nu? Genieten. Van Sophie, van het leven, van de liefde. Van elkaar.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thomas de Trein weekend

Hoe groot je nu misschien ook al bent, wat was het fijn om jou te zien genieten gister in het Spoorwegmuseum in Utrecht van Thomas de Trein! Een uitje waar je al een jaar lang naar hebt uitgekeken. Op de foto met Thomas en zijn vriendjes, de dikke conducteur en de machinist, "zelf" trein gereden, toneelstuk van Thomas gezien en heeeel veel treinen van binnen en buiten bekeken! ♡

Schip ahoy! De herfst vakantie is in zicht!

Nog even en we hebben alweer vakantie! Nou ja, Sophie... mama heeft geen vakantie, mama moet gewoon 2 dagen werken. Maar even buiten dat, toch speelt er weer de vraag "wat gaan we doen in de herfstvakantie?" Van dinsdag tot en met zondag is er bij ons in Drachten weer kermis, leuk voor een uurtje of 2 maar over het algemeen zijn we daar snel op uitgekeken gezien de kermis in Drachten elke keer weer lijkt te krimpen. Middagje naar de kinderboerderij? Mwah, komen we al zo vaak. Jaja, ik weet het... je doet het voor je kids, maar toch raakt mama er een beetje op uitgekeken (nog steeds snap ik niet dat Sophie er nog niet op uitgekeken is gezien het feit ze er sowieso al 2 keer per week i s wanneer ze op de BSO is). Bios, is een mogelijkheid, helemaal gezien het feit Sophie deze eigenlijk nog tegoed had van mij (mevrouw wou naar 'Verschrikkelijke Ikke 3' maar die dag draaide die niet meer). Zwembad, Ballorig, museum, boswandeling, koekjes/cake bakken. Okeoke, ik ben

Gevecht met mezelf

Sommige mensen noemen je zwak wanneer je praat over 'opgeven'. Anderen noemen je 'sterk'. Ik noem het "ik wil wel vechten, maar ik kan niet meer". Ondertussen is het al bijna een maand.. een maand dat ik in een 'strijd' verwikkeld ben met mijn ex. En met mezelf. Ik wil dat alles goed verloopt voor mijn kinderen, en in dit geval voor Nicolette. Ik wil dat mijn contact met haar vader zo goed mogelijk verloopt, voor haar.. want zij kan er niks aan doen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe... het is nooit genoeg in de ogen van hem. Ik wil ook gelukkig zijn, net zoals iedereen. Mensen zeggen "ik gun het je" maar ondertussen menen ze er geen ene f*ck van. Ik heb 3 jaar lang (eigenlijk zelfs nog langer) volgens het boekje van J. geleefd... zoals hij het wou, deed ik het. Nee, ik ga geen mensen zwart praten maar de waarheid is lang genoeg verzwegen. Omdat ik me er voor schaamde, omdat het me pijn deed en nog steeds doet. De "J." in deze