Doorgaan naar hoofdcontent

Lieve Sophie

Wat is het genieten deze week! We treffen het enorm met het weer! Komend weekend met m'n grote meid naar Utrecht, naar Thomas de trein samen met oma (mijn moeder). Ik kijk er zo enorm naar uit.. alleen al omdat je het er al een jaar ja jullie lezen het goed; een JAAR naar uitkijkt! Je hebt het zo dubbel en dik verdiend ♡
 
Lieve Sophie,
Mama is zo enorm trots op jou! Je bent een lieve, mooie, gevoelige meid... je kan enorm uitbundig zijn en het andere moment ben je een meisje die wat onzeker overkomt. Je bent zo voorzichtig, soms zelfs te voorzichtig! Je hebt zoveel meer in je mars dan je denkt, je kan zoveel meer dan je denkt!
De afgelopen weken zie ik pas echt in hoe dankbaar ik mag zijn om jou mama te zijn. Ik weet dat ik niet altijd de juiste keuzes gemaakt heb, maar het was ook niet altijd even gemakkelijk voor mama. Net zoals het niet altijd even makkelijk voor jou was/is. Je hebt in je korte leventje al zoveel meegemaakt, ook dingen waar ik alles behalve trots op ben.
Afgelopen week brak dan ook mijn hart, toen je me vroeg of D. mama had geslagen. Ik kreeg een brok in mijn keel, deze vraag kon ik (gelukkig) met een nee beantwoorden maar toen besefte ik me pas hoeveel jij van de afgelopen jaren hebt meegekregen.
Soms maak jij je druk om dingen en dan ik denk dan bij mezelf "oh meisje, je bent nog maar 5 jaar oud... jij hoort je druk te maken over met je in de speeltuin wilt spelen!"
Je kent mama soms iets te goed. Je weet wanneer mama blij, verdrietig, boos of chagrijnig is.. jij hebt altijd de perfecte timing om een kus of knuffel te geven en een "ik hou van jou" eruit te gooien.
Ik ook van jou, lieve Sophie.
Je bent mijn dochter, mijn beste vriendin en mijn hartendief ♡ ik wou dat ik je alles kon geven wat je wou, maar helaas is dit voor mama onmogelijk maar we gaan er gewoon het aller beste van maken!
Dikke kus,
Mama

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thomas de Trein weekend

Hoe groot je nu misschien ook al bent, wat was het fijn om jou te zien genieten gister in het Spoorwegmuseum in Utrecht van Thomas de Trein! Een uitje waar je al een jaar lang naar hebt uitgekeken. Op de foto met Thomas en zijn vriendjes, de dikke conducteur en de machinist, "zelf" trein gereden, toneelstuk van Thomas gezien en heeeel veel treinen van binnen en buiten bekeken! ♡

Schip ahoy! De herfst vakantie is in zicht!

Nog even en we hebben alweer vakantie! Nou ja, Sophie... mama heeft geen vakantie, mama moet gewoon 2 dagen werken. Maar even buiten dat, toch speelt er weer de vraag "wat gaan we doen in de herfstvakantie?" Van dinsdag tot en met zondag is er bij ons in Drachten weer kermis, leuk voor een uurtje of 2 maar over het algemeen zijn we daar snel op uitgekeken gezien de kermis in Drachten elke keer weer lijkt te krimpen. Middagje naar de kinderboerderij? Mwah, komen we al zo vaak. Jaja, ik weet het... je doet het voor je kids, maar toch raakt mama er een beetje op uitgekeken (nog steeds snap ik niet dat Sophie er nog niet op uitgekeken is gezien het feit ze er sowieso al 2 keer per week i s wanneer ze op de BSO is). Bios, is een mogelijkheid, helemaal gezien het feit Sophie deze eigenlijk nog tegoed had van mij (mevrouw wou naar 'Verschrikkelijke Ikke 3' maar die dag draaide die niet meer). Zwembad, Ballorig, museum, boswandeling, koekjes/cake bakken. Okeoke, ik ben

Gevecht met mezelf

Sommige mensen noemen je zwak wanneer je praat over 'opgeven'. Anderen noemen je 'sterk'. Ik noem het "ik wil wel vechten, maar ik kan niet meer". Ondertussen is het al bijna een maand.. een maand dat ik in een 'strijd' verwikkeld ben met mijn ex. En met mezelf. Ik wil dat alles goed verloopt voor mijn kinderen, en in dit geval voor Nicolette. Ik wil dat mijn contact met haar vader zo goed mogelijk verloopt, voor haar.. want zij kan er niks aan doen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe... het is nooit genoeg in de ogen van hem. Ik wil ook gelukkig zijn, net zoals iedereen. Mensen zeggen "ik gun het je" maar ondertussen menen ze er geen ene f*ck van. Ik heb 3 jaar lang (eigenlijk zelfs nog langer) volgens het boekje van J. geleefd... zoals hij het wou, deed ik het. Nee, ik ga geen mensen zwart praten maar de waarheid is lang genoeg verzwegen. Omdat ik me er voor schaamde, omdat het me pijn deed en nog steeds doet. De "J." in deze