Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste stap is gezet!

Er hangen gigantisch veel grijze wolken boven mijn hoofd, maaaar er is een zonnestraaltje doorgebroken ;-)

Ik heb me ingeschreven voor de opleiding managementassistent/directiesecretaresse!

Een beroepsrichting wat ik zo graag wil, en zo lang. Afgelopen tijd veel research gedaan en uiteindelijk dus uitgekomen op managementassistent/directiesecretaresse. Wel een thuis opleiding, omdat ik dit het beste kan combineren met werk en privé.

Hoe het nu verder met me gaat na het schrijven van mijn vorige blog? Het gaat sinds het schrijven en plaatsen van deze blog verassend maar wel, goed met me. Het heeft me enorm goed gedaan om het van me af te schrijven, dat stuk van mijn leven te openbaren. Bewust vertel/schrijf ik natuurlijk niet alles, dit ook om mijzelf te beschermen en mijn kinderen. De vele reacties hebben mij enorm goed gedaan. Ik was zo enorm bang voor negatieve reacties, ook omdat ik me in dat stukje van mijn leven, in dat stukje verleden, vaak heel erg alleen voel. Vaak zelfs niet begrepen.
                      Die reacties.. ik heb sommige zelfs met tranen in mijn ogen gelezen!


In de afgelopen weken is er verder niet veel veranderd.. Nicolette heb ik inmiddels, tot mijn grote verdriet, al een maand niet meer gezien. Soms even kort in het voorbijgaan maar daar is het tot nu toe bij gebleven.

Heb ik nog wat positiefs te melden? Ja zeker! Vorige week hebben Jeffrey en ik een huisje bekeken in Drachten. De uitkomst? Die weten we nog niet zeker, wanneer er zekerheid lezen jullie het zo snel mogelijk natuurlijk! ♡

Ik heb nog een lange weg te gaan, maar ik ben weer een stapje dicht bij mijn doel dan gister en daar doen we het voor.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thomas de Trein weekend

Hoe groot je nu misschien ook al bent, wat was het fijn om jou te zien genieten gister in het Spoorwegmuseum in Utrecht van Thomas de Trein! Een uitje waar je al een jaar lang naar hebt uitgekeken. Op de foto met Thomas en zijn vriendjes, de dikke conducteur en de machinist, "zelf" trein gereden, toneelstuk van Thomas gezien en heeeel veel treinen van binnen en buiten bekeken! ♡

Schip ahoy! De herfst vakantie is in zicht!

Nog even en we hebben alweer vakantie! Nou ja, Sophie... mama heeft geen vakantie, mama moet gewoon 2 dagen werken. Maar even buiten dat, toch speelt er weer de vraag "wat gaan we doen in de herfstvakantie?" Van dinsdag tot en met zondag is er bij ons in Drachten weer kermis, leuk voor een uurtje of 2 maar over het algemeen zijn we daar snel op uitgekeken gezien de kermis in Drachten elke keer weer lijkt te krimpen. Middagje naar de kinderboerderij? Mwah, komen we al zo vaak. Jaja, ik weet het... je doet het voor je kids, maar toch raakt mama er een beetje op uitgekeken (nog steeds snap ik niet dat Sophie er nog niet op uitgekeken is gezien het feit ze er sowieso al 2 keer per week i s wanneer ze op de BSO is). Bios, is een mogelijkheid, helemaal gezien het feit Sophie deze eigenlijk nog tegoed had van mij (mevrouw wou naar 'Verschrikkelijke Ikke 3' maar die dag draaide die niet meer). Zwembad, Ballorig, museum, boswandeling, koekjes/cake bakken. Okeoke, ik ben

Gevecht met mezelf

Sommige mensen noemen je zwak wanneer je praat over 'opgeven'. Anderen noemen je 'sterk'. Ik noem het "ik wil wel vechten, maar ik kan niet meer". Ondertussen is het al bijna een maand.. een maand dat ik in een 'strijd' verwikkeld ben met mijn ex. En met mezelf. Ik wil dat alles goed verloopt voor mijn kinderen, en in dit geval voor Nicolette. Ik wil dat mijn contact met haar vader zo goed mogelijk verloopt, voor haar.. want zij kan er niks aan doen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe... het is nooit genoeg in de ogen van hem. Ik wil ook gelukkig zijn, net zoals iedereen. Mensen zeggen "ik gun het je" maar ondertussen menen ze er geen ene f*ck van. Ik heb 3 jaar lang (eigenlijk zelfs nog langer) volgens het boekje van J. geleefd... zoals hij het wou, deed ik het. Nee, ik ga geen mensen zwart praten maar de waarheid is lang genoeg verzwegen. Omdat ik me er voor schaamde, omdat het me pijn deed en nog steeds doet. De "J." in deze