Doorgaan naar hoofdcontent

Time to move on

Het is alweer even geleden dat ik voor het laatst een blog geplaatst heb. Nou moet ik ook eerlijk bekennen, dat ik het de laatste tijd behoorlijk druk heb en mijn leven chaotisch. Maar wel positief "chaotisch"... ik kan mij sinds een aantal dagen weer even oprecht gelukkig voelen. En waarom? Tja, dat hou ik liever voorlopig even voor mezelf!

Dus nieuwschierige aagjes... heb geduld het wachten word op den duur vanzelf beloond! Haha

Ondertussen ook aan het kijken voor een opleiding. Dat is iets wat ik al zo lang wil doen, ik wil verder met mijn leven! Niet stil blijven staan, doorgaan.
Het word dan wel een thuis opleiding, dit omdat ik dat beter kan combineren met werk en thuis. Dus ook daar mee bezig, welke opleiding precies, hoe lang het gaat duren, kosten enz enz... al wel een idee wat voor opleiding natuurlijk ;-) maar niet dat ik er aan begin en er spijt van ga krijgen! Al denk ik dat niet want de opleiding die ik wil doen (secretaresse/baliemedewerker) wil ik al een tijdje gaan volgen, maar je hebt verschillende soorten opleidingen hierin dus vandaar toch nog even alles goed uitzoeken. En daar heb ik vandaag nog even de tijd voor gezien Sophie met oma (mijn moeder) naar oma Scheemda (mijn oma) toe is. En tijd om een blog te plaatsen haha 😂

Vandaag en morgen Nicolette weer lekker 2 daagjes bij me ♡ vandaag even lekker naar de kinderboerderij.
Morgen een drukke dag want dan komt ook een vriendinnetje van Sophie spelen en mee eten!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thomas de Trein weekend

Hoe groot je nu misschien ook al bent, wat was het fijn om jou te zien genieten gister in het Spoorwegmuseum in Utrecht van Thomas de Trein! Een uitje waar je al een jaar lang naar hebt uitgekeken. Op de foto met Thomas en zijn vriendjes, de dikke conducteur en de machinist, "zelf" trein gereden, toneelstuk van Thomas gezien en heeeel veel treinen van binnen en buiten bekeken! ♡

Schip ahoy! De herfst vakantie is in zicht!

Nog even en we hebben alweer vakantie! Nou ja, Sophie... mama heeft geen vakantie, mama moet gewoon 2 dagen werken. Maar even buiten dat, toch speelt er weer de vraag "wat gaan we doen in de herfstvakantie?" Van dinsdag tot en met zondag is er bij ons in Drachten weer kermis, leuk voor een uurtje of 2 maar over het algemeen zijn we daar snel op uitgekeken gezien de kermis in Drachten elke keer weer lijkt te krimpen. Middagje naar de kinderboerderij? Mwah, komen we al zo vaak. Jaja, ik weet het... je doet het voor je kids, maar toch raakt mama er een beetje op uitgekeken (nog steeds snap ik niet dat Sophie er nog niet op uitgekeken is gezien het feit ze er sowieso al 2 keer per week i s wanneer ze op de BSO is). Bios, is een mogelijkheid, helemaal gezien het feit Sophie deze eigenlijk nog tegoed had van mij (mevrouw wou naar 'Verschrikkelijke Ikke 3' maar die dag draaide die niet meer). Zwembad, Ballorig, museum, boswandeling, koekjes/cake bakken. Okeoke, ik ben

Gevecht met mezelf

Sommige mensen noemen je zwak wanneer je praat over 'opgeven'. Anderen noemen je 'sterk'. Ik noem het "ik wil wel vechten, maar ik kan niet meer". Ondertussen is het al bijna een maand.. een maand dat ik in een 'strijd' verwikkeld ben met mijn ex. En met mezelf. Ik wil dat alles goed verloopt voor mijn kinderen, en in dit geval voor Nicolette. Ik wil dat mijn contact met haar vader zo goed mogelijk verloopt, voor haar.. want zij kan er niks aan doen. Maar hoe hard ik mijn best ook doe... het is nooit genoeg in de ogen van hem. Ik wil ook gelukkig zijn, net zoals iedereen. Mensen zeggen "ik gun het je" maar ondertussen menen ze er geen ene f*ck van. Ik heb 3 jaar lang (eigenlijk zelfs nog langer) volgens het boekje van J. geleefd... zoals hij het wou, deed ik het. Nee, ik ga geen mensen zwart praten maar de waarheid is lang genoeg verzwegen. Omdat ik me er voor schaamde, omdat het me pijn deed en nog steeds doet. De "J." in deze